Przewlekła białaczka szpikowa jest złośliwą chorobą nowotworową. Rozwija się powoli, prawie połowa pacjentów nie ma objawów w chwili rozpoznania. Uszkodzone DNA w szpiku kostnym sprzyja namnażaniu się komórek i niekontrolowanemu wzrostowi leukocytów we krwi. Najczęściej chorują dorośli w wieku 20-40 lat, rzadziej dzieci. Wyróżnia się trzy fazy choroby: fazę przewlekłą - charakteryzującą się wysokim poziomem leukocytów i powiększeniem śledziony, fazę zaostrzoną – jej objawami są leukocytoza i anemia oraz fazę tzw. przełomu blastycznego – w fazie tej choroba przebiega jak przy ostrej białaczce i często kończy się zgonem. Najczęściej przewlekłą białaczkę szpikową rozpoznaje się w fazie przewlekłej. Do wykrycia choroby służy badanie krwi i szpiku kostnego. Objawy: wysoki poziom leukocytów, osłabienie, chudnięcie, pobolewanie w lewym boku z powodu powiększenia śledziony. Leczenie polega na podawaniu interferonu alfa, czasem stosowana jest chemioterapia. U ok. 60% pacjentów szanse na przeżycie wynoszą około 5 lat, a w nielicznych przypadkach możliwe jest całkowite wyleczenie.