Śródmiąższowe zapalenie nerek to stan zapalny rozwijający się w cewkach nerkowych i tkance śródmiąższowej nerki. Objawy mogą pojawić się nagle lub po dłuższym czasie, dlatego wyróżnia się ostre i przewlekłe zapalenie nerek. Przyczyną powstania tej choroby może być zażywanie leków przeciw bólowych, niektórych antybiotyków, niesteroidowych leków przeciw zapalnych, nawroty ciężkich infekcji układu moczowego, zakażenia np. Salmonellą, toczeń rumieniowaty układowy. Czasem nie da się ustalić przyczyny. Główne objawy choroby to: stan podgorączkowy, tępe bóle okolicy lędźwiowej, wysypka skórna, skąpomocz, krwiomocz. Aby stwierdzić śródmiąższowe zapalenie nerek  lekarz zleca badanie ogólne moczu, badanie krwi (mocznik, kreatynina, kwas moczowy), USG jamy brzusznej, niekiedy wykonuje się biopsję nerki w celu ostatecznej diagnozy. Leczenie opiera się na podawaniu leków, głównie z grupy glikokortykosteroidów.