Zatrzymanie zęba mądrości – to jedna z najczęstszych nieprawidłowości stomatologicznych, w większości dotycząca ósemek, zwanych zębami mądrości. O zatrzymaniu mówimy, gdy w pełni wykształcony ząb, mimo upływu fizjologicznego czasu wyrzynania, nadal pozostaje w kości. W zależności od położenia, w jakim znajduje się ósemka, wyróżniamy zatrzymanie całkowite (gdy cały ząb tkwi w kości) i częściowe, gdy ząb częściowo znajduje się poza kością i jest pokryty dziąsłem. Główną przyczyną zatrzymywania ósemek jest brak miejsca dla nich w łuku zębowym. Niekiedy patalogia ta nie daje żadnych objawów i jest wykrywana przypadkowo, na przykład podczas wykonywanego w innym celu prześwietlenia stomatologicznego. Jednak często zatrzymanemu zębowi mądrości towarzyszą objawy bólowe (również ból głowy czy nerwobóle), stan zapalny, torbiele lub nawet guzy. Długo trwające zatrzymanie zęba może prowadzić do trwałych uszkodzeń tkanki kostnej, a także uzębienia i jest uciążliwe dla chorego. Jako metodę leczenia zazwyczaj stosuje się profilaktyczne usunięcie zatrzymanego zęba metodami chirurgicznymi. W niektórych, poważniejszych przypadkach, konieczna jest hospitalizacja.